Volg de verbouwing: tijd tekort!

Precies over 1 week gaan we verhuizen. Naar ons nieuwe huis. Dat nog lang niet af lijkt. Maar volgens de aannemer echt wel bijna af is.

Toch moet ik bekennen dat wij wel degelijk wat stress voelen (geen keuken, geen wc, geen vloeren) maar nog steeds iedere avond met een grijns op ons gezicht gaan slapen. We kunnen ons niet voorstellen hoe het straks is; met 3 kleine kinderen in een nieuw huis, waar nu nog volop geklust wordt.

Toch zijn we heel positief. We zijn zó blij om te zien hoe hard iedereen nu werkt aan en in ons nieuwe stulpje. En we leven op adrenaline. Geregel op geregel volgt elkaar op. Terwijl Ruby gewoon aan het werk is en ik een zo normaal mogelijk huishouden probeer te blijven runnen. Inclusief afscheidstraktaties, adreswijzigingen maken, zomerfeesten en verjaardagspartijtjes.

Tussendoor klust Ruby erop los, volgt de verbouwing op de voet, sjeesen we van de tegelhandel naar de bouwmarkt en zitten we op het toilet onze ralkleuren te bepalen. Een belletje naar de financieel adviseur, bank, rekeningen overmaken, toiletje bestellen. Oh ja, en we moeten dus ook over een week dit huis opleveren. Leeg. En schoon. We komen erachter dat we sommige zaken best wat eerder al hadden kunnen doen.

Even snel een toiletje bestellen is best lastig, als je ziet hoeveel keus hierin is. Net zoals een toiletfonteinje. Of deurbeslag. Met iets meer tijd aan vooronderzoek hadden we wellicht een gedegener keus kunnen maken. Aan de andere kant blijken sommige dingen weer heel anders uit te pakken dan vooraf gedacht.

Gelukkig hebben we een flexibele aannemer (echt dé tip bij je keuze voor een aannemer; kies er eentje die flexibel is!) en zijn wij ook redelijk flexibel, zodat we hier snel op kunnen anticiperen. Ondanks al ons vertrouwen blijft de afloop van sommige zaken spannend.

De dakkapel is bijna af, de beste metselaar is gelukkig bij ons aan het werk. Via een laddertje is hij de dakkapel met steenstrips aan het afwerken. De dakkapel waar eindelijk de vergunning van is goedgekeurd. Daar komt de trap naar de 2e verdieping in. Hopelijk zo snel mogelijk. Want nu kunnen we niet naar boven en heb ikzelf dus nog geen idee hoe de zolder eruit ziet! Zo raar!

Ook de vloer van de badkamer blijft wat onzeker. We hebben oud marmer op de kop getikt, uit een Amsterdams grachtenpand, voor de vloer. Nu wordt dat al door iedereen afgeraden, omdat het glad is, en zeer poreus. Maar nu blijken de tegels zó beschadigd te zijn dat de tegelzetter haast niet aan de klus wil beginnen. Eigenwijs als wij zijn hebben we vandaag de beste tegels uitgezocht, die we hopen schoon te krijgen en te impregneren als de vloer ligt. Spannend spannend…

En zo gaat het maar door met snelle beslissingen nemen; hoe moeten de ramen hersteld worden? Moeten de houten balken gewit? Welke kleuren gaan we op de muren gebruiken? Alles gaat nu zo snel. Gelukkig maar! En dan wordt vandaag ook nog eens de keuken wordt geplaatst! Ik kan niet wachten om weer te gaan kijken. Wordt vervolgd…